None Scene | เพียงหนึ่งฉาก - None Scene | เพียงหนึ่งฉาก นิยาย None Scene | เพียงหนึ่งฉาก : Dek-D.com - Writer

    None Scene | เพียงหนึ่งฉาก

    หนึ่งฉากบังตา อคติบดบังตัวตนที่เห็น มันสร้างภาพลวงตาและบิดเบือนตัวเขาคนนั้น.. ปีศาจเหรอ? ฉันมองเห็นได้มากกว่านั้นเสียอีก

    ผู้เข้าชมรวม

    57

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    57

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักสีเทา
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  25 ก.ค. 60 / 21:34 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
             
      เพียงหนึ่งฉาก 
    BY คุณจัน




        'เขา' เปรียบเสมือนเจ้าชายผู้สูงศักดิ์ มองเห็นแต่ไม่อาจเอื้อม อยู่ในครรลองสายตาแต่ก็เหมือนอยู่ไกลแสนไกล 
    เย่อหยิ่ง เย็นชา แต่ถึงอย่างนั้นผู้คนมากมายก็ยังหลงใหลและชอบพอกับรูปลักษณ์ที่แสนดูดีของเขาเหลือเกิน

         เธอไม่เข้าใจ และเริ่มติดตามเขาอยู่ห่างๆ 

         ทำไมผู้ชายคนนั้นถึงได้ดูดีไปเสียหมดเลยนะ เธอคิดและอิจฉาอยู่ในใจ ไม่สามารถที่จะแสดงออกไปว่าเธอนั้นคิดอะไรเกี่ยวกับเขาอยู่
         มันเริ่มต้นขึ้นจากความสนใจเล็กๆ ก่อนที่มันจะขยายวงกว้าง 

         เสียงรองเท้าหลายคู่ดังกระทบพื้นแว่วอยู่ในโสตประสาท สายตาเธอจดจ้องเพียงแผ่นหลังของเขาท่ามกลางหมู่คนมากมายที่เดินผ่านไปผ่านมา 
     
         เธออาจจะคิดไปเอง

         แต่ฝีเท้าที่ค่อยๆผ่อนแรงลง ก่อนที่มันจะหยุดนิ่งอยู่กับที่หลายนาทีนั้นมันทำให้เธอประหลาดใจไม่น้อย

         เขากำลังจะทำอะไร

         ท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้มพร้อมกับสายฝนที่กำลังจะหล่นลงมาในไม่ช้า เขาคนนั้นยืนอยู่ท่ามกลางมัน ดูขัดแย้งกับเวลาและผู้คนที่กำลังเดินผ่านเขาไปบนถนนเส้นนั้น
     
         ครืน ซ่าา

         ฝนตกเเล้ว

         เธอหยิบร่มขึ้นมาบังหยดน้ำที่กำลังเทลงมาไม่ขาดสาย ชุดกระโปรงยาวที่ใส่อยู่ชื้นเป็นดวงๆจาดหยดน้ำที่กระเซ็นใส่เบื้องหน้าของเธอไม่ไกล ตัวเขาคนนั้นเปียกปอนไปหมดเพราะฝนที่ตกลงมาอย่างหนัก แต่ขาของเขากลับไม่เขยื้อนไปไหนเลยแม้สักนิด 


         "เฮ้! นายที่ยืนอยู่ตรงนั้นน่ะ.....อะ"

         ทุกคำพูดถูกกลืนหายไปในลำคอทันทีเมื่อนัยน์ตาคู่นั้นได้ตวัดมาสบมอง ไม่ทันได้ตั้งตัว ไม่ทันแม้เพียงหนึ่งวินาทีที่เข็มนาฬิกาเริ่มเดินอีกครั้ง
         ลมหายใจของเธอหยุดชะงักและบังเกิดความรู้สึกบางอย่างที่อธิบายไม่ได้

         เหมือนมีก้อนมวลประหลาดตีวนอยู่ในอกของเธอเพียงชั่วครู่ เป็นความรู้สึกที่เธอไม่ชอบเอาเสียเลย

         ไม่จริงน่า

         เอี๊ยดดดดดด โครม!

         "กรี๊ดดดดดด"

         "!!!"

         เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นรวดเร็วเสียจนเธอทำอะไรไม่ถูก เขาคนนั้นที่ยืนอยู่ท่ามกลางสายฝนตอนนี้กำลังนอนแน่นิ่งจมกองเลือดสีแดงฉาน 
         มันขยายวงกว้างเพราะหยดน้ำที่ตกลงมาอยู่ไม่ขาด

         ทุกอย่างดูเร็วไปเสียหมด แต่เธอก็ยังเป็นคนเดียวที่เห็นมันหมดทุกอย่าง ทุกเหตุการณ์

         เธอเห็นเขายิ้ม 

         ในช่วงวินาทีนั้น เป็นรอยยิ้มที่เธอเชื่อสนิทใจเลยว่ามันส่งมาที่เธออย่างแน่นอน



      

              






    B
    E
    R
    L
    I
    N
    ?
    Talkiiii2208
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×