เพียงหนึ่งฉาก
BY คุณจัน
'เขา' เปรียบเสมือนเจ้าชายผู้สูงศักดิ์ มองเห็นแต่ไม่อาจเอื้อม อยู่ในครรลองสายตาแต่ก็เหมือนอยู่ไกลแสนไกล
เย่อหยิ่ง เย็นชา แต่ถึงอย่างนั้นผู้คนมากมายก็ยังหลงใหลและชอบพอกับรูปลักษณ์ที่แสนดูดีของเขาเหลือเกิน
เธอไม่เข้าใจ และเริ่มติดตามเขาอยู่ห่างๆ
ทำไมผู้ชายคนนั้นถึงได้ดูดีไปเสียหมดเลยนะ เธอคิดและอิจฉาอยู่ในใจ ไม่สามารถที่จะแสดงออกไปว่าเธอนั้นคิดอะไรเกี่ยวกับเขาอยู่
มันเริ่มต้นขึ้นจากความสนใจเล็กๆ ก่อนที่มันจะขยายวงกว้าง
เสียงรองเท้าหลายคู่ดังกระทบพื้นแว่วอยู่ในโสตประสาท สายตาเธอจดจ้องเพียงแผ่นหลังของเขาท่ามกลางหมู่คนมากมายที่เดินผ่านไปผ่านมา
เธออาจจะคิดไปเอง
แต่ฝีเท้าที่ค่อยๆผ่อนแรงลง ก่อนที่มันจะหยุดนิ่งอยู่กับที่หลายนาทีนั้นมันทำให้เธอประหลาดใจไม่น้อย
เขากำลังจะทำอะไร
ท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้มพร้อมกับสายฝนที่กำลังจะหล่นลงมาในไม่ช้า เขาคนนั้นยืนอยู่ท่ามกลางมัน ดูขัดแย้งกับเวลาและผู้คนที่กำลังเดินผ่านเขาไปบนถนนเส้นนั้น
ครืน ซ่าา
ฝนตกเเล้ว
เธอหยิบร่มขึ้นมาบังหยดน้ำที่กำลังเทลงมาไม่ขาดสาย ชุดกระโปรงยาวที่ใส่อยู่ชื้นเป็นดวงๆจาดหยดน้ำที่กระเซ็นใส่เบื้องหน้าของเธอไม่ไกล ตัวเขาคนนั้นเปียกปอนไปหมดเพราะฝนที่ตกลงมาอย่างหนัก แต่ขาของเขากลับไม่เขยื้อนไปไหนเลยแม้สักนิด
"เฮ้! นายที่ยืนอยู่ตรงนั้นน่ะ.....อะ"
ทุกคำพูดถูกกลืนหายไปในลำคอทันทีเมื่อนัยน์ตาคู่นั้นได้ตวัดมาสบมอง ไม่ทันได้ตั้งตัว ไม่ทันแม้เพียงหนึ่งวินาทีที่เข็มนาฬิกาเริ่มเดินอีกครั้ง
ลมหายใจของเธอหยุดชะงักและบังเกิดความรู้สึกบางอย่างที่อธิบายไม่ได้
เหมือนมีก้อนมวลประหลาดตีวนอยู่ในอกของเธอเพียงชั่วครู่ เป็นความรู้สึกที่เธอไม่ชอบเอาเสียเลย
ไม่จริงน่า
เอี๊ยดดดดดด โครม!
"กรี๊ดดดดดด"
"!!!"
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นรวดเร็วเสียจนเธอทำอะไรไม่ถูก เขาคนนั้นที่ยืนอยู่ท่ามกลางสายฝนตอนนี้กำลังนอนแน่นิ่งจมกองเลือดสีแดงฉาน
มันขยายวงกว้างเพราะหยดน้ำที่ตกลงมาอยู่ไม่ขาด
ทุกอย่างดูเร็วไปเสียหมด แต่เธอก็ยังเป็นคนเดียวที่เห็นมันหมดทุกอย่าง ทุกเหตุการณ์
เธอเห็นเขายิ้ม
ในช่วงวินาทีนั้น เป็นรอยยิ้มที่เธอเชื่อสนิทใจเลยว่ามันส่งมาที่เธออย่างแน่นอน
Talkiiii2208
ความคิดเห็น